۱۳۸۷ خرداد ۹, پنجشنبه

آفتاب که سايه ندارد

خدا به دادمان برسد با این حس انتقام. که الان ما از طرد شدگانيم و اگر الان آسمان و زمين به هم بافته شود ما در جمله اشقيا باقی خواهيم ماند.

هنوز هم سکوت بهترين علاج است؛ چه ، تندی و پرخاش نه دردی از ما دوا ميکند و نه ما را بهشتی ميسازد.

و ديگر نفرين برای چه ؟

همه اینها را گفتم که بگويم این ابر کامپيوتری که هر کس از ما در ذهن خودش ساخته است به ويروسی بند است و چه بسا با حمله هکرها به کلّی نابود و ويران شود. هر چند که با يک رکاوری دوباره به روز اوّل بر ميگردد. ولی وای به روزی که بگندد نمک.

آدمی را آدميـــــــــــــت لازم است

چوب صندل بود ندارد هيزم است



هیچ نظری موجود نیست: