۱۳۸۶ شهریور ۷, چهارشنبه

چه زود گذشت

3964+2560+497 کيلومتر،

3 هفته طول کشيد،چقدر زود گذشت.

راستی که هيچ جای اروپا مثل پاريس نميشه، هم بزرگ، هم شلوغ، هم ساکت، هم قديمی، هم مدرن. از همه جای دنيا اونجا آدم ميبينی. هر دفعه که ميری انگار قشنگتر از دفعه قبله.

آلمان که همه جاش مثل همه، ساختمونهای مدرن و جديد کناره رودخونه ای که از وسطه شهر ميگذره. اگه این راين نبود که فکر کنم غرب آلمان از خشکسالی ميمرد.

ایتاليا که قربونش برم مثل ایران خودمونه، هم مردمش، هم جاده ها و شهراش. 1000 تا از این خرابه های مثل ونيز تو ایران پيدا ميشه.

جريمه اتريش هيچ وقت يادمون نميره با اون اسفناج لعنتی.

من نميدونم لوکسامبورگ چرا بايد تو اتحاديه اروپا باشه با اون کشور داغونش.

بروکسل هم حرفی برای گفتن نداره.

آمستردام هم که اگه سکس رو ازش بگيرن بايد بره گدايی.

چه زود گذشت

۱۳۸۶ شهریور ۶, سه‌شنبه