۱۳۸۸ آبان ۷, پنجشنبه

دوبی

شنیده بودم دوبی‌ پیشرفت کرده، ولی‌ ندیده بودم. دوبی‌ رو هم دیدیم. آنچه تو ظاهر مشخص بود قابل رقابت با همهٔ کشورهای پیشرفتهٔ دنیا بود. درسته که با داشتن یه ظاهر خوب نمی‌شه پی به همه چیز برد، ولی‌ همین زیر ساختهایی که اینها دارن میسازن کافیه که بتونن آیندهٔ خوبی‌ هم داشت باشن. باید صبر کرد و دید.

هر چی‌ بیشتر اینور اونور دنیا رو میبینم، بیشتر میفهمم که ایران اصلا تافته جدا بافته از این دنیاست، انگار که نه انگار ۷۰ میلیون نفر دارن اونجا زندگی‌ می‌کنن، انگار که نه انگار تو قرن ۲۱ داریم زندگی‌ می‌کنیم و باید با همهٔ دنیا تعامل کنیم. فقط بلدیم بگیم عربا فلانن، افغانیها بسانن. خودمون کجای دنیا رو گرفتیم من نمیدونم.


۲ نظر:

عمه شهپر گفت...

چگویم که ناگفتنم بهتر است
زبان در دهان پاسبان سر است
عزیز دلم در این دنیای وسیع اینترنت
ما با آنکه از نزدیک مشاهدات شمارا نداشتیم ولی افسوس می خوریم
حتما بقول عوام خدادارد مارا امتحان می کند

ناشناس گفت...

bikhial baaaaaaaaaaaaabaaaaaaaaaaa
ahmadinedjad o eshgh ast